Evliyaullahtan bir zat, Ramazan günü
talebeleriyle birlikte bir şehre gitmek için yola çıktılar. Şehre
yaklaştıklarında akın akın insanların kendilerini karşılamak üzere
yollara döküldüklerini gördüler. Mübarek zat, hemen çıkınından kuru
ekmeğini çıkararak ağzına attı. Bunu gören ahali, (Biz de bu zatı, âlim
bir veli bilirdik, Ramazan günü oruç tutmuyor, üstelik açıktan oruç
yiyor. Böyle birisi ile konuşulur mu hiç?) diyerek dağıldılar.
Talebeleri
yaptığı hareketin sebebi hikmetini sorduklarında, (O kadar insanın
bizim için yollara döküldüğünü gördüğümde kalbime kibir ve büyüklenme
gelmesinden korktum, onların gözünden düşüp nefsimi aşağılatmak için
bunu yaptım. Ekmeği ısırdım ama yutmadım. Herkes ekmeği yediğimi sandı.
Kalbime kibir yerleşe
talebeleriyle birlikte bir şehre gitmek için yola çıktılar. Şehre
yaklaştıklarında akın akın insanların kendilerini karşılamak üzere
yollara döküldüklerini gördüler. Mübarek zat, hemen çıkınından kuru
ekmeğini çıkararak ağzına attı. Bunu gören ahali, (Biz de bu zatı, âlim
bir veli bilirdik, Ramazan günü oruç tutmuyor, üstelik açıktan oruç
yiyor. Böyle birisi ile konuşulur mu hiç?) diyerek dağıldılar.
Talebeleri
yaptığı hareketin sebebi hikmetini sorduklarında, (O kadar insanın
bizim için yollara döküldüğünü gördüğümde kalbime kibir ve büyüklenme
gelmesinden korktum, onların gözünden düşüp nefsimi aşağılatmak için
bunu yaptım. Ekmeği ısırdım ama yutmadım. Herkes ekmeği yediğimi sandı.
Kalbime kibir yerleşe
